در فیلم «شکلات»٬ شبه کشیش ده که همه را از شکلات خوردن منع می کرده و حالا به قصد تخریب مغازه شکلات فروش نیمه شب به آن هجوم برده ٬ناخواسته تکه ای شکلات زیر زبانش حس میکند و میبیند که :اِی٬همچین هم بد نیست . از آن روز دیگر بساط دل دادن به خواهش های ناسوتی علنی می شود.مزه شیرینی شکلات را او بی واسطه حس می کند.همان شکلات در کام دیگران هم مزه ای مشابه با نخستین را می دهد.اما وقتی ٫پای لذتی ذهنی در میان است٬چگونه می توانیم به کنه این لذت ببریم و معتقد باشیم که بی واسطه به این لذت رسیدیم؟
ساعت ۴ بعد از ظهر است و من ٫پشت میز کتاب فروشی نشسته ام و به دیوان اشعار فروغ نگاه می کنم و پیش خود آرام آرام زمزمه اش می کنم.از شعر های ابتدایی اش بگذریم بعضی از اشعارش بی اغراق حرف دارند٬حرفی که علی رغم گذر زمان کهنه نشده است.
سوالی ذهنم را آزار می دهد٬شعفی که من از خواندن کتاب و اشعار او دارم بی واسطه است و یا اینکه ماحصل چهار دهه تکرار اینکه او شاعری بزرگ بوده است در ناخودآگاه من این تاثیر را گذاشته که دارم با حظ می خوانمش؟
دقیق تر:آیا تبلیغات وسیع و یا سفارشات کسانی که ایشان را قبول داریم در چند و چون سلیقه ما نسبت به چیزی تاثیر دارد؟اگر دارد کی؟کجا؟چه زمانی؟چقدر؟و مهم تر اینکه آیا می توان از شرش خلاص شد؟
با مثالی ساده تر:آیا اگر اشعار او را وبلاگ نویسی می نوشت و در بلاگستان می گذاشت٬من همین رای ونظر را داشتم؟
نمی دانم.بروم به کارم برسم.باید بیشتر بر روی این موضوع و قوه قضاوت فکر کنم
چند پست از وبلاگ شما را مطالعه کردم. مطالب ارزشمند و تامل برانگیزی است. موفق باشید
اگه مشهور نبود شاید کمی خوشتون میومد. اما نه به اندازۀ الان.
من این جوری فک می کنم.
بستگی به خودت داره.یعنی قضیه فردیه و نمی شه تعمیمش داد.من در مورد خودم می تونم بگم که تحت تاثیر به به و چه چه دیگران چیزی رو نمی پسندم.حتی اگه زیادی از چیزی یا کسی تعریف بشنوم کینه شو به دل می گیرم.اما خوب خیلی ها هم هستن که به اسم ها اعتبار می دن و نه به کارها.پس نتیجه می گیریم که این موضوع از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشه.و مثلا هستن کسایی که آن روزها رفتند فانی رو از مال فروغ افتراق نمی دن!
الان گرفتی چی شد؟
به نظرم این نحوه ی قضاوت در میان مردم بسیار وجود داره به طوری که حتی بسیاری حتی بدون اندک آشنایی با موضوع یا برایش سینه چاک می کنند یا از آن سوی به تخریبش می پردازند .به نظرم هر چقدر تبلیغات وجود داشته باشد می تواند واسطه ای برای جلب به سوی موضوع باشد اما پس از آن خود فرد می ماند و احترام به شعور و تفکر خودش که آیا می تواند بدون در نظر گرفتن آن تبلیغات قضاوت کند یا خیر .
من باید در مورد تجربیات خودم و دریافت لذت از هنرهایی که مقبول همه نیستند مطلبی بنویسم. این جوری نمیشه منظورم رو برسونم.
راستی یه مطلب دیگه: اشعار فروغ نیستند که مشخص کننده اش از بقیه هستند. نوآوری و پشتکارش بود که اون رو از بقیه ممتاز کرد. اگر مثل شعرهای اون رو تو وبلاگها ببینید میگید: بابا بسه دیگه چقدر همه مثل هم شعر میگن. ولی اون یه آدم خاص بود با طرز زندگی و شعر خاص. اگر یک وبلاگ نویس هم بود (که وبلاگ هم یه رسانه است) باز هم کاری میکرد که آمار بازدیدش بترکه. خدا بیامرزدش. مگر همون موقع که هرکی یه شعر میگفت و چاپ میکرد، اون کاری نکرد که قرن ها موندگار بشه...
یادآوری فیلم شکلات برایم جالب بود . یادمه صحنه ی مزمزه کردن شکلات رو زیر دهان کشیش ...
سلیقه ی عمومی باهوش تر از این حرفهاست که با تبلیغ بخواد منحرف بشه . البته در این که زمان می بره حرفی نیست.
سلام
شعر فروغ بیشتر جذابیتش را از جسارت و بی پروایی اش در بیان حس اش می گیرد
الان هم هر کس بتواند بی واسطه حسش را در کلمات جاری کند مورد استقبال قرار می گیرد البته به ظرف زمان هم مربوط است .
اگر ممنوعیت و محدودیت باشد در اجتماع آن جسارت بیشتر بچشم میاید
در دوره فروغ بیان حس های کاملاً زنانه بیشتر تابو بود تا زمان فعلی
حالا خصوصاً عرصه وبلاگ زمینه را فراهم کرده که این گونه نباشد
در مجموع اما هیچ کس مصون از تبلیغات نیست تبلیغات دوسویه است یا شیفته می کند یا منزجر می کند
بله
حقیقتی است که اولویت های زندگی ما را رسانه ها تعیین می کنند.
راه گریزی هم... فکر نمی کنم باشد.
سلام
به نظر من شعر یا هر هنر دیگه زمانی ماندگار میشه که اولا روحی و ذهنی باشد ثانیا فقط متعلق به زمان خودش نباشد...می بینیم که اشعار زمان انقلاب الان زیاد باب میل نیستند ولی بپذیریم که فروغ یک هنرمند نابغه بود که دیر شناخته شد... فروغ روشنفکر و از زمان خودش جلوتر فکر میکرد ...اشعارش را که میخوانم انگار شرح حال زنان امروز است.
من به روزم دوست گرامی.
سلام
فروغ شدن ، درد ، درک و جسارت زنانه می خواهداکر اون روزها هوا انقدر الوده نبود شاید فروغی نبود واکر این روزها هوا این همه الوده نبود شاید باز هم فروغی بود کاهی بعضی از نا شناس ها در وبلاکشان شعرهای خیلی زیبایی مینویسند.
به نظرم کتاب فروشی یکی از بهترین کارهای دنیاست .
سلام بر بید مجنون عزیز
من بلاخره اینترنت دار شدم و چقدر از قافله خوابها جا مانده ام.
هر شاعری و یا بهتر بگویم هر محصولی چه هنری و چه غیرهنری موافقان و مخالفانی دارد. درست است که قدرت تاثیرگذاری تبلیغات انکار ناپذیر است اما گذر زمان هم مسئله مهمی است. آثار و محصولاتی که با عمق جان آدمی ارتباطی نداشته باشند در گذر زمان جا می مانند. به قولی می شود عده زیادی را برای مدت کمی فریب داد و حتی عده کمی را برای مدت زیادی. اما نمی شود همه را برای همیشه فریب داد. فروغ بسیار جاها حرفهایی برای زدن داشته . انگار نه انگار که ۵۰ سال پیش می زیسته. دلنشین است که ماندگار شده.
برادر جان من برای این متنت هییچ حرفی ندارم ولی شما غیبتت داره زیاد میشه ها .. ما کمکم نگران میشیم هاااااااا
سلام خوشحال میشم برای پست جدیدم نظرتونو بگید
کجاییین؟
تبلیغات می تونه اثر داشته باشه اما نه زیاد ... شخصا برای خود من تبلیغات تاثیر چندانی نداره... چقدر زیاد بودن آدمایی که قبولشون داشتم و از نویسنده ای تعریف کردن و من خودمو کشتم که از نوشته اون آدم بزرگ خوشم بیاد و نیامده که نیامده.
اشعار فروغ حتی اگه روی یه وبلاگ بودن بازم دلچسب بودن اما منکر این نمی شم که فروغ بودنش تاثیر داشته اما حداقل برای من خیلی کم.
کجایییی آقای بید؟ دیگه جداً نگران شدیم