گمان می کنم احساس نزدیکی با یک کاندیدا و یا برنامه های پیشنهادی اش حداقل شرط مورد نیاز برای شرکت در انتخابات سیاسی یک کشور باشد،اگر نباشد چطور؟
در ثانی وقتی ترجیع بند تمامی نامزد های انتخاباتی لفظ "اسلام" یا " اطاعت از ولایت مطلقه یِ فقیه " باشد،ایا اساسا ً به معنای رانده شدن یا دست کم نادیده انگاشتن تمامی ِ شهروندان یک کشور که در ذیل این تعریف نمی گنجند نیست؟
در هر صورت با نظاره گر بودن مناظره های انتخاباتی تنها یک واژه به ذهنم رسید:متاسفم.رعایت حداقل صوری اخلاق گفتمان کمترین چیزی ست که برای آدمی که باید پرزنتور خوبی باشد توقع می رود.در میان 8 نامزد معرفی شده اما ، در نظرم کریه تر و وقیحانه ترین مخالفت ها را جلیلی دارا بود،جانشین پیشنهادی احمدی نژاد پا را از او فراتر می گذارد و از هم چنان از رویکرد "بگم،بگم" او استفاده می کند،اگر به عنوان نماینده ایران در مذاکرات بین المللی هم چنین ادبیاتی به کار می برد،پیش نرفتن مذاکرات هسته ای ایران چه جای تعجب؟
در هر صورت به عنوان یک شهروند گیر کرده در صحراهای خاورمیانه،مایلم از حق رای خود استفاده کنم،ولی اینکه کجا می توان خرجش کرد و ارزشش را داشته باشد چیزی دستم را نگرفته ست.در شرایط فعلی برای افرادی نظیر من،بلوکه کردن و یا نادیده گرفتن انتخاباتی که در آن سهمی نداشته و نمی توانند داشته باشند ظاهرا ً تنها گزینه ست،اگر رایی هم از افرادی نظیر من صادر شود - با این فرض که رای ها هم شمرده می شوند - آب ریختن در آسیاب دیگران است،همین.
و در آخر:
خلاف دوستانی که کنش اجتماعی را معادل با انجام رفتار و عملی می دانند،امتناع کردن و یا تحریم یک چیز خود می تواند یک کنش بر شمرده شود،نادیده گرفتن جمعی ِ یک سریال منحط،یک برنامه اجباری و تجویزی از بالا،خرید یک برند خاص و... خود می تواند منشا تاثیر باشد و تاثیرات موثری هم داشته باشد.البته مبلغ اینکه همه باید تحریم کنند نیستم،ولی استدلال کسانی را که عدم شرکت در انتخابات جاری را معادل با هم زیستی با استبداد می دانند را ناکافی یافتم.
هنوز نمی دونم اینجا کجا باید برم رای بدم . هیشکی خبر نداره . هیچ ایرانیی که می شناسم از شیوه رای گیری اینجا خبر نداره . باید از سفارت جویا بشم .
دو خط آخرت پذیرفتنی است .
رای ندادن هم واکنشی علیه استبداد است .
اما نمی دونم چرا شما انتظار داری که یکی از کاندیداها حرفهای اسلامی یا ولایی نزنه ؟
انگاری حواستون نیست کجا داره انتخابات برگزار میشه
....
یک لطیفه گوش کن :
یک عابری داشت از روی خط عابر رد میشد ، یه موتوری از بغلش رد شد .. عابره داد زد آهای اینجا خط عابره ها
موتوریه جواب داد اوهوی اینجا ایرانه ها
....
مترجم دردها جوری حرف میزنید انگاری ملت بین حزب سکولار و هاشمی و روحانی و عارف یا حتا ولایتی عقلشون نمی رسه که سکولار بهتره .
البته آدمای با ادبی مث شما ساحت رای دهندگان رو هم محترم می شمرند ولی خنده داره وقتی نوشته های بد اخلاق تحریم کنندگان انتخابات رو می خونم .
....
کارمون رسیده به جایی که از رد صلاحیت هاشمی ذوق کنیم از دو جهت : هم دلمون خنک شد . هم دم و دستکاه فهمیدند که مردم هر بی شرفی رو به اونها ترجیح خواهند داد حتا هاشمی .
هیچ بعید نیست تا روز برپایی صندوقها هم هنوز رد صلاحیت داشته باشیم .
هنوز نرسیدیم به جایی که یک آدم رو معرفی کنند و به واجدین شرایط امر کنند که می بایست " آری " به نفع آدمه در صندوق بندازند
البته زیاد دور نیست
آرا خاموش هم به نزدیک شدن این روز کمک خواهد کرد اگه دست کم با رای ندادن امروزشون روزنه ای رو باز نگه ندارند .
....
به هر حال همه دردمندیم و بهتره امیدوار باشیم . نه به اسمان . به تصمیم بهتر... دست کم برای رسوایی بیشتر بالانشین.
...
زنده باشی
سلام
بی هیچ حرفی با تو کاملاً موافقم . تحریم خود یک کنش اجتماعی است .
به شدت موافقم و پست جدیدم در همین باره است
مترجم خان عزیز
روزه ی سکوت گرفته ام تا مبادا از میان کلماتم حرفی با این موضوع نشت کند.
در مورد پستت
می دانستم شبیه فکر می کنیم؛ ولی راستش نه تا این حد.
انگار خودم نوشته باشم. صد البته شما با استدلالی وزین تر جان ِ مطلب را گفتید. متشکرم و سوپرلایک.
بنده با تحریم انتخابات مخالفم .. با تحریم خرید کالاهای گران قیمت، عدم استفادهچند روزه از یک سرویس مثل تلفن همراه ،عدم پرداخت قبوض و مانند اینها بسیار بسیار موافقم ولی تحریم انتخابات، نه .. چون برایشان مصداق "هلو بیا برو توی گلو" می شود. حتی اگر بخواهند با انتصاب کنند، باید هزینه روانی آن را پرداخت کنند
به نظر من باید آنقدر پافشاری کنیم تااینکه خسته شوند یا اینکه آنقدر عصبانی شوند که تصمیم بگیرند انتخابات را بردارند و آن وقت بهای آن بی نهایت برایشان سنگین خواهد بود.
هیچ کدام ازگزینه ها ناجی نیستند، خرابکاری ها و دزدی های آنها هم فرامشو نشده، ولی جامعه بی سواد بی انگیزه تنبل ایرانی که حاضر نیست یک مقاله یا یک خط کتاب بخواند زندگیش همین خواهد بود.... تنها متضرران سقوط ج.ا در قالب شورش و انقلاب مردم عادی هستند ولا غیر ..
مترجم عزیز خواهشا بیا و یک مورد تحریم انتخاباتی رو به من نشون بده که تونسته باشه حزب حاکم رو کم قدرت تر کنه و یا باعث عدم مشروعیتش و ... بشه.
از شما با خواندن چنان رشته ای بعیده که به دور از پژوهش، از رویه ای پیروی و دفاع کنید. می توانید سلسله تحریم های مختلف انتخاباتی در کل دنیا رو بررسی بفرمایید تا ببینید چه درصد واقعا عظیمی از این قبیل تحریم های انتخاباتی به تقویت حزب حاکم منتج شده است...
تحریم انتخابات با تحریم های دیگر مثل کالاهای گران و ... متفاوت است. متاسفانه ما در ایران فقط تحریم انتخابات را یاد گرفته ایم!
به قول یکی از دوستام:
بسمه تعالی
از آنجا که شرکت 60 درصد از اصلاح طلبان در انتخابات دور از ذهن نیست و مشارکت برای حکومت رضایت بخش خواهد بود و تحقق اهداف آزادیخواهی در شرایط فعلی مقدور نیست
جام زهر را مینوشیم و از تمام دوستانی که مثل خود بنده قصد تحریم انتخابات را داشتند عاجزانه درخواست مشارکت حداکثری را دارم..
سلام
من هم بعد از انتخابات ۸۸ گفته بودم که رای نخواهم داد. اما با احتساب سود و زیان رای دادن و رای ندادن، به این نتیجه رسیدم که با رای ندادن فقط به تحکیم شرایط موجود کمک می کنم و سود عدم مشارکت من به جیب رقبای فکری من ریخته می شود و راحت و آسوده در فضایی غیر رقابتی کرسی ریاست جمهوری را به ایشان تقدیم کرده ام. پس تصمیم دارم با رای دادن به روحانی لااقل نشستن بر روی این صندلی را برایشان سخت کنم حتا اگر نتوانم ناممکن کنم!
------------------------
به نام خداوند جان وخرد
ما هنرمندان و نویسندگان امضا کننده زیر، با احساس مسئولیت تاریخی نسبت به شرایط حساس کنونی، همراه وهمگام با همه اصلاح طلبان ،تحول خواهان و خواستاران سر بلندی و سرفرازی میهن ، با احترام بی پایان نسبت به تصمیم بزرگ و اخلاقی جناب آقای دکتر محمدرضا عارف که منافع ملی را به منافع شخصی خویش ترجیح داد، به آقای دکتر حسن روحانی رأی می دهیم و از هم میهنان عزیزمان می خواهیم که با رأی به جناب آقای دکتر روحانی نقش خویش را در کمک به برون رفت کشور از تنگناهای موجود ایفا کنند.
اسامی امضا کنندگان:
شهرام ناظری – مسعود شعاری – حسام الدین سراج – امیر جعفری – ریما رامین فر –عبدالحسین مختاباد- هیلا صدیقی – سحر دولتشاهی -پیمان قاسم خانی- بهاره رهنما- پگاه آهنگرانی – بهداد بابایی – آریا آرام نژاد- طناز طباطبایی – فردین خلعتبری – خشایار دیهیمی- محمدمهدی گورنگی – آروند دشت آرای – اردشیر رستمی-علی قربانزاده- سامان مقدم – مرتضی شایسته – علی کریم – -منیِژه حکمت – مهدی کرم پور – حسین سناپور- ساعد باقری -سهیل محمودی – عبدالجبارکاکایی- فاطمه راکعی- افشین علا – ایثار امیرمحجوب- امیر احمدی آریان- محسن امیر یوسفی -آزاده اخلاقی -نورا حق پرست – فرهاد توحیدی – بهناز جعفری- محمد رمضانی- حمید شوراعیان- ایمان صفایی – امین دوایی – علی یارراستی- ساسان ابری – محمود حسینی زاد – همایون حسینیان- فریبا جدیکار- شاپور پورامین- جلال ساداتیان – ضیاالدین دری- مسعود جعفری جوزانی – محمد علی حسینی نژاد – نیلوفر لاری پور- داوود توحید پرست- رضا اعظمیان- محمد حمزه ای- – سعید سهیلی- لیلی رشیدی- امیر اثباتی – فریدون عموزاده خلیلی – سمیرا علیخان زاده- حدیث لزر غلامی -حسین شیخ الاسلام – افشین هاشمی- امیر مهدی ژوله – محمد حسن شهسواری – آریا کسایی – مصطفی رحماندوست – طاهره ایبد- مهدی حجوانی- بیوک ملکی- پانته آ واعظ نیا – خشایار الوند – مجید برزگر – مصطفی خرقه پوش -محسن امیر یوسفی- امیر حسین خورشیدفر – پوریا پورامین -علی شروقی- مهدی میرمحمدی- زروان روح بخشان – آزاده شاه میری -آیدا وثوقی- امیر موبد- مجتبی امینی- میثم یوسفی- علی صادقی – حمید نیکخواه -بهنام صدیقی – حسین غیاثی- سیاوش اسعدی- احترام برومند – آرش صادقی – مهدی دلخواسته – سینا دادخواه – پدرام رضایی زاده – فاطمه سالاروند –حمید پورآذری – چکامه چمن ماه – جواد مقدس- آیدین صمیمی مفخم- الکا هدایت- نیما عقیانی – ساتیار امامی- علی داریا- مناف یحیی پور- علی اصغر سید آبادی -رضا ساکی -محمد صفاجویی- – افسانه گیویان – حمیدرضا نجفی – فریبا نباتی – هادی حیدری – میترا بیات- فریبا نباتی – فاضل ترکمن – رخساره قائم مقامی – منیره حسینی -مسعود میری- رودابه حمزه ای- هاشم باروتی -مزدک موسوی -سمانه نائینی- محمد جاوید-زهرا مداح- بابک حیدری – معصومه بختیاری – رامیار منوچهر زاده- شادی قدیریان- علی ناجیان – آیدا وثوقی- ژینوس تقی زاده – سهراب کاشانی- حمید اسکندری- رضا صفریان- راضیه بهرامی- محمد حسین جنتی- جواد زهتاب- محمدرضا طاهری- مرتضی لطفی – فریدون عموزاده خلیلی – پریوش نظریه – سولماز فرخ منش – محسن فرزادی پور – ابوالفضل معماریان – هاله مشتاقی نیا – کلثوم بزی- رهام سبحانی – امیر توده فلاح – صابر ساده – نیما مرادی – میثاق جوهری- شیرین عابدینی راد – آرتمیس ورزنده – بهناز هوشمندی- سعید جلوه گری- نبی احمدی – محمد کمالی پور- بنیامین سهرابی – امید شلمانی- بهزاد رئیسی – مارچلو اکبریان – سروش رادمهر- مرجان پارسی -رضا عباسزاده منتظری- فرخ زاد لایق – محمد معتمدی – کیوان فرزین – کیاوش صاحب نسق – نوید افقه – پوریا اخواص – بهرنگ تنکابنی – آرش فرهنگ فر – سامان احتشامی – سامر حبیبی – آوا مشکاتیان – رامین صدیقی – آروین صداقت کیش – مهدی قاسمی – هومن جاوید – سیاوش برهانی – روشنک نوری – سحر لطفی – سیاوش لطفی – حسام گرشاسبی – نشاط نوذری – شهرزاد بهشتیان – ایمان پاکنهاد – مهدی میرمحمدی – الهام پاوهنژاد – محمد موسوی – محمدعلی چاوشی – جواد حق بین – بابک چمن آرا – بزرگمهر حسین پور – پژمان ظفرمند – عادله ضیایی – محمد حسن عزت زاده_آرتمیس ورزنده
من در انتخابات ۸۸ شرکت کردم و به میرحسین موسوی رأی دادم. رأی مرا دزدیدند. دزدها یک پیام بیشتر نداشتند: «رأی شما مردم ارزشی ندارد. ما برایتان تصمیم می‌گیریم.»
من در انتخابات ۹۲ رأی می‌دهم تا یا رأیم خوانده شود، یا آنها را دوباره مجبور به دزدی کنم. نمی‌گذارم نامزدِ مورد نظر حاکم، به آسانی برنده‌ی انتخابات اعلام شود. اگر دزدی برایشان آسان بود، هاشمی را رد صلاحیت نمی‌کردند. اما ترسیدند که دوباره ۸۸ بشود. رأی ندادنِ من دقیقن همان‌چیزی است که دزدها می‌خواهند: «شما مردم هیچ‌کاره‌اید.» من رأی می‌دهم تا هزینه‌ی «هیچ‌کاره‌کردنِ مردم» را برای حاکم بالا ببرم./ مسعود بهنود
برای اینهاست که فکر میکنم رای ندادن نهایتن واکنش در برابر استبداد است و نه کنشی اجتماعی ... فعلن برای رای ندادن هم داستان نیستیم امیدوارم مجبور نشویم که روزی هم داستان بشویم ... پس بهتر است با رای دادن کنشی انجام دهید جوان ایران من ... البته که مختارید !
من جز بینش باز چیزی نمی خواهم نصیب مردم شود. آروزی روزی را دارم که به احزاب به جای حزب باد رای بدهند و ... .
شما که قدم رنجه نمی فرمایید ولی من هم نظرم را نوشته ام.