مترجــم دردها
هر آنچه سخت و استوار است،دود می شود و به هوا می رودمترجــم دردها
هر آنچه سخت و استوار است،دود می شود و به هوا می رودروزانهها
همهپیوندها
- دنیای زیبای من(فرزانه پارسایی)
- هین سخن تازه بگو(نجیبه محبی)
- شرح این آتش جانسوز نگفتن تا کی؟(امید)
- سیاه مشق(مهدی پژوم)
- تابش (منیره نسیم)
- درخت ابدی
- قوری (یلدا)
- مکاشفات یک لیلی گمنام(فاطمه کاشفی)
- رها از چهارچوب ها
- میله بدون پرچم(حسین)
- آب و آتش(نوشینه)
- که (نیز)
- راهنمای مهاجرت
- مروارید های سیاه (اردشیر محمدی)
- سطر های سپید (مهربان)
- پرچونه (مهسا)
- جوگیریات (بابک اسحاقی)
- اسپند روی آتش (مهرآیین)
- کرکس پیر ( محمد رضا)
- آوخ (ابراهیم ابریشمی)
- سید عباس سید محمدی
- میتینگ آنلاین
- بوی گندم (علی)
- سید علی آذین
- یار آفتاب
- چارو (مجید و نادر)
- کویرهای ایران
- کوه و فلسفه
- ایران کوهرو
- پزشکی کوهستان
- چکاد کوهستان
- طبیعت گرد
- سفر در طبیعت ایران
- نشریه تخصصی طبیعت گردی
- The International ecotourism society
- دل گویه های ناتمام
- بقا در طبیعت
- دلکوک (یسنا)
- وبکده حیوانات (سنوبال)
- شهروند دردمند ( محمدرضا اسدی)
- پاورقی های دمادم (محبوبه موسوی)
- سقف کبود ( ندا)
- ایران را بگردیم (محمد گائینی)
جدیدترین یادداشتها
همه- ۱۸۵: بالادادن کرکرۀ؟
- 184: سند حقارت
- 183: دیوار
- 182:...
- 181: فقر واژگان
- 180: اعترافات
- 179: دیگر گونگی باور ها
- 178: صبر جمیل
- 177:شورتکات مشکلات
- 176:جنون سرباز خواهی
- 175:در مصائب مسائل فرعی
- 174:فراز و فرود:زیست ِ 12 ساعته ی ِ آدم برفی
- 173:خبری از ما - اُسرا - نیست
- 172:گریه نکن دایی
- 171:چشم در چشمان نئاندرتال ها
بایگانی
- اردیبهشت 1395 1
- تیر 1394 1
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 1
- بهمن 1392 2
- دی 1392 1
- آذر 1392 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 2
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 3
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 7
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 3
- دی 1391 4
- آذر 1391 6
- آبان 1391 3
- مهر 1391 7
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 11
- خرداد 1391 6
- اردیبهشت 1391 4
- فروردین 1391 6
- اسفند 1390 3
- بهمن 1390 5
- دی 1390 9
- آذر 1390 7
- آبان 1390 6
- مهر 1390 7
- شهریور 1390 5
- مرداد 1390 4
- تیر 1390 8
- خرداد 1390 6
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 7
- اسفند 1389 8
- بهمن 1389 4
خواب سیزدهم
* نیما در یادداشتهای روزانه از افرادی که به خانه شما می آمدند صحبت می کنه. مثلاً از امام موسی صدر یا مهندس رضوی. چه خاطراتی از آن دیدارها در یاد شما مونده.
سیمین دانشور: نیما به موسی صدر حسودی اش شد. موسی صدر خیلی خوش تیپ بود. حالا لیبی (قذافی) یا گمش کرده یا کشتدش، نمیدونم. غروب بود. موسی صدر اومد، در زد. اون یکی از زیباترین مردهای دنیا بود. چشم های خاکستری، درشت، زیبا. لباس آخوندیش هم شیک، از این سینه کفتری ها. من در رو باز کردم. گفتم ببینم! شما امامی، پیغمبری!
(منبع)
چپه شدن نظام استبدادی قذافی شاید گره از راز سر به مهر «امام موسی صدر» باز کند.در این گونه جوامع، پرونده های مهم غالبا یا در نظر عامه باز نمی شوند و یا آنقدر دست در پس ِ پرده مشغول دست اندازی در کارهاست که تنها با متلاشی شدن این گونه نظام ها شاید بتوان پی برد که در آن گونه پرونده ها دقیقا چه اتفاقی افتاد.دلدادگان به امام موسی صدر که امروز 11891 روز با بی خبری از وی به سر می کنند شاید کمی آرام گیرند چنانچه بفهمند که چه بلایی بر سر مرد خوش چهره آمد.
از سویی دیگر دخالت کشورهای غربی در مسائل لیبی می تواند جالب توجه باشد.در مورد عراق و افغانستان سخن از تروریسم به میان بود و سلاح های کشتار جمعی و امنیت جهانی.در مورد لیبی علی رغم اینکه از تروریست حرف می زنند آشکارا نیروهای مخالف را هم حمایت می کنند و با هواپیماها بر فراز آسمان کشور می چرخند.شاید پیامش به کشورهای منطقه این باشد که منافع ایجاب میکند که غرب مایل است که نظام هایی مردم سالار در منطقه حاکم باشند.در صف بندی های نظامی مقاومت کشورهای منطقه که سایه یکدیگر را با تیر می زنند در برابر کشورهای اروپایی تنها به یک شوخی شبیه است.
به هر حال اگر قرار است که مردم جانشان را از دست بدهند،مردن برای آسفالته شدن جاده های مردم سالاری بهتر است تا جان از کف دادن بر اثر استیلای بـــَربــَری خودکامه.چند سال پیش در بحثی دوستانه و در جمع افرادی که معتقد به اصلاح جامعه بودند،یکی می گفت که بهترین راه دخالت نظامی کشورهای دیگر در این خاک است،یعنی آنچه در لیبی اتفاق می افتند در ایران نیز ممکن است بیفتد؟
اگر جنبش برپایی نظام هایی مردمی در منطقه ادامه پیدا کند،به گمانم امسال شاهد رخدادهایی فرخنده باشیم،من که خوشبینم
سلام. آقای محمد عظیمی از دوستان آقامون است. یک مسافرت هم با هم داشتیم به یک روستای خوش آب و هوا. همه فکر و ذکرش نیما است . مدیر سایت موزه گوهر تپه هم هست که یک گور باستانی در آن پیدا شده است. چه افتخاری برای ما.
سلام
نزدیک بودن با کسی که شعر نو را - خاصه شعر نیما را - خوب می شناسد نعمت کمی نیست.درک صحیح اینکه نیما یوشیج چه می گفت نیازمند همراهی با کسی ست که او را خوب بشناسد.به شخصه در خواندن شعر نو کمیتم لنگ است
سلام
وقتی راه های مسالمت آمیز بسته بشه راه برای رفتارهای خشن و غیر انسانی و مسلحانه باز میشه.42 سال خودکامگی را نمی توان با تظاهرات اعتراضی از بین برد.
نباید گذاشت کار به آن جا بکشد. شاید این اتفاقات عبرتی شود برای خودکامگان داخلی!؟
سال نو بر شما مبارک !
من هم برای امسال حوادث مهمی پیش بینی می کنم.
عبرت می شود؟
من هم اوائل شعر نو را نمیفهمیدم و شعر سنتی راا به سبب موسیقی اش قابل فهم تر میدانستم. ولی در شعر نو مفاهیمی بیان میشود که واقعا در شعر های قدیمی جای پرداختن به آن نیست. کم سن تر که بودم چهارپاره های فروغ را دوست داشتم. ولی بعدا فهمیدم که شعر نو هایش خیلی عمیق تر هستند... باید به خواند این نوع شعرها عادت کرد. وقتی زیاد بخوانیم بهتر میفهمیم. زمان میبرد.
البته شعر نو را باز کمی بیشتر از شعر سنتی دوست می دارم.شعر نو را بیشتر از «احمد رضا احمدی» دوست دارم
یعنی برای اونهاییکه می میرند فرقی میکنه با بمب امریکا مردن یا با بمب وطنی ؟ البته از سیاست سر در نمیارم .
چرا شما ارزش بودن دشمن رو دست کم میگیرین ؟ اگه امام موسی بود دشمن اینقدر قوی نبود اگر دشمن قوی نبود اصل ولایت به چه کار می امد ؟
یعنی برای اونهاییکه می میرند فرقی میکنه با بمب امریکا مردن یا با بمب وطنی ؟ البته از سیاست سر در نمیارم .
سلام
نخست اینکه آمریکا در جبهه نخست مبارزه نیست و فرانسه و انگلستان و البته ناتو به مراتب مصر تر هستند.منظورم این است که اگر مردم بر اثر حملات نیروهای خارجی جان به جان آفرین تسلیم کنند - در عین اینکه در نهایت ممکن اش غمگین کننده است - به مراتب بهتر است تا اینکه توسط نیروهای سرکوب کشته شوند.اولی از عوارض ناخواسته چپه شدن دیکتاتور داخلی ست و دومی از پیامد های حاکمیت جبار.
در جبهه های جنگ ایران و عراق تعدادی برای مبارزه با دشمن کشته شدند و تعدادی بر اثر اشتباه نیروهای خودی.اولی به دومی شرف داشت
...
چرا شما ارزش بودن دشمن رو دست کم میگیرین ؟ اگه امام موسی بود دشمن اینقدر قوی نبود اگر دشمن قوی نبود اصل ولایت به چه کار می امد ؟
راستش متوجه نشدم این عبارت طعنه بود و یا جدی
سلام.عیدت مبارک همدرد!!!تو این سال جدید کمی هم واسه ما قلم بزن!
سلام همکلام !
سال نوی شما هم مبارک.یعنی چی کمی هم برای ما قلم بزن؟
یعنی این قبیل متن ها نظرت را جلب نمی کند؟
مورد عراق و افغانستان نشون داد که حکومتای استبدادی با پای خودشون کنار نمی‌کشن. اما از اون طرف هم دخالت نظامی باعث تشدید احساسات ناسیونالیستی میشه که زیاد خوش‌خیم نیست. احتمال وقوع این قضیه توی این‌جا خیلی قویه. ایرانیا کلا در مقابل بیگانه جبهه می‌گیرن، حتا اگه در نهایت به نفعشون باشه. سه دهه تبلیغات ضد غربی رو هم دست کم نگیر. مردم ما هنوز تصور درستی از حک.ومت سکو.لار ندارن. یه مقدار دیگه کار داریم تا ذهنا آماده بشه. فعلا شبکه‌های ماه.واره‌ای خوب دارن سبکای دیگه‌ی زندگی رو نشون می‌دن.
آره
شبکه های ماهواره ای در این چند سال اخیر - خاصه پس از انتخابات 88 -تاثیر زیادی در افکار مردم داشتند.مهم تر اینکه در نظر خیلی ها رسانه ملی به یکباره سقوط کرد.
میل وطن پرستی بسیار ضعیف تر از گذشته شده و مهم تر اینکه حاکمیت ملی مشروعیت خودش را تا میزان قابل توجهی از دست داده.بی تردید حضور پررنگ رزمنده ها در خط مقدم در جنگ عراق تکرار نخواهد شد.شاید حتی بی شباهت به رفتار سربازهای عراقی در زمان جنگ با آمریکا نباشیم
نظرم رو جلب می کنه.ولی دلم رو جلب نمی کنه.الان حتمن می فرمایید جلب نکنه!به من چه؟
ولی خوب خواهش کردم!دستور که ندادم!
جدن؟
نظر من را جلب می کند ! البته من پست های شوخی ِ زیادی دارم و چون احساس می کنم دوستان به حد کافی در صحنه نخواهند بود از آپ کردنشان خودداری می کنم! اگر بدانم دوستان در صحنه هستند که وارد گود می شویم.اتفاقا چند بازی وبلاگی جالب هم دارم که راه خواهم انداخت
این عکسه از اون عکسهاییه که وبلاگتونو خطرناک می کنه!
چه مصاحبه ای بود.
نیما به این که سیمین از طرف خوشش میومده حسودی می کرده؟!!! جلال چه اعصابی داشته!
خیلی خوب شد واقعن که من مرد نشدم!
(برداشتی خاله زنکانه از پستی کاملن جدی!)
من با این طور نگاه کردن با پستم مشکلی ندارم.به بخشی از نوشته ای که من ذکر کردم اشاره می کنی دیگر.
اگر گاهی تذکر می دهم فقط به این جهت است که از موضوع اصلی دور نشویم.اینکه خوابهایی برایمان دیده اند
سلام و سال نو شما دوست گرانقدر مبارک
من هم یه پست داشتم که دقیقاً به تمایل غرب برای القای حس «ما می توانیم» در مردم منطقه خاورمیانه اشاره کرده بودم. نسبت دادن تحولات اخیر به حرکات خودجوش مصرهای و سایرین و اصرار کاخ سفید بر عدم پیش بینی این تحولات و غیره و ذلک خیلی مشکوک و غیر قابل باور است .
به هر حال حکومتهای دموکراتیک من حیث المجموع روش های حکومتی کم هزینه تری برای جهانند. یادمان باشد غرب ابتدا در یک چرخش نرم سیاسی ترکیه را به عنوان کشور محوری یا مثلاً ژاندارم منطقه برگزید و بعد هم ملغمه های اخیر بر پا شد . بله این تو بمیری دیگر از آن تو بمیری ها نیست . من هم با آزادی امروز موافق ترم تا رویای فردایی سبز. به قول لنگستون هیوز من با نان فردا نمی توانم شکم گرسنه امروزم را سیر کنم. به شخصه خیلی به حل معمای امام موسی صدر علاقمندم .
رویای فردایی گرین هم از بوجود آمدن حکومتی مردم سالار می گذرد.فرهنگ و حکومت با هم در تعامل هستند.آن پست شما را نیز در خاطر دارم.
من هستم!اما گذشته از طنز و شوخی من خیلی دوست دارم که شما جز ابعاد زندگی اجتماعی انسان ها به ابعاد روانشناسانه اش هم بپردازی.گر چه وضع زندگی یک ملت از نظر سیاسی روی وجه شخصی زندگی افراد هم تاثیر می ذاره اما این همه ی داستان نیست!گاهی دردهایی تو زندگی آدم ها هست که به مرز های سیاسی و جغرافیایی ربطی نداره.وقتی می گم برای من هم قلم بزن یعنی از این درد ها هم بنویس.قبلا از مساعدت و همکاری شما سپاسگذارم!
مرسی از یاری.راستش من چند سالی می شود اطلاعاتع روانشناسی ام آپ دیت نشده،دقیق تر بگویم سه سالی می شود که کتابی در این زمینه نخواندم.اگر چیزی بنویسم میتواند حاصل مشاهدات خودم باشد.چند پستی در این رابطه دارم که پس انداز شدند !
باشد،می گذارم ببینم که عکس العمل دوستان چگونه ست.آزمایشی می کنیم.چرا که نه؟
اگر جنبش برپایی نظام هایی مردمی در منطقه ادامه پیدا کند،به گمانم امسال شاهد رخدادهایی فرخنده باشیم،من که خوشبینم
حالا این خوبه یا بد؟!
منظورت از این جمله چیه؟ً!
من به شخصه دلم می خواد یه چیزایی تغییر کنه ولی نه به اون قیمتی که تو لیبی تغییر کرد یعنی به نظر م فعلا هنوز اونقدر با لیبی و تونس تفاوت داریم که کار به جاهای باریکی مثل لیبی نکشه
نکته دیگه اینکه اوایل فکر می کردم توهم توطئه دارم ولی حالا واضحه که تا مردم کشوری به پا می خیزند که تحول و تغییری در شرایطی که دوست ندارند ایجاد کنند کشور هایی مثل آمریکا و انگلیس سریع برای ماهی گرفتن از این آب گل آلود دست به کار می شوند
ایران هم حرف زیاد می زند ولی عمل نمی کند
یعنی اینکه حکومت مردمی شاید رخی به ما نشان بدهد.
من هم دلم نمی خواهد.فکر کردی من تمایل دارم.ولی ترجیح می دهم اگر جانها ستانده شود توسط همان بیگانگانی باشد که حاکمیت مردم برایمان به ارمغان بیاورند تا اینکه زیر چکمه های اهالی زور بمیریم.بحث بین بد و بدتر است
...
مشخص است که دخالت می کنند.همه کشورهای دخالت می کنند.مگر شوروی سابق در امور تعداد زیادی از کشورها دخالت نمی کرد.مگر همین حزب الله سوغات ایران برای لبنان نیست.مگر رهبر شیعیان عراق در ایران - در قم - نبود؟مگر بحرین هشدار نداده که ایران در امورات این کشور دخالت نکند؟مگر عربستان در بحرین دخالت نکرد؟
من بحثم سر دخالت نیست که همه چنین می کنند.منتها یک کشور مردم سالار منافع کل کشور را مد نظر دارند مثل آمریکا و انگلیس،یک کشور ایدئولوژیک نظیر شوروی و ایران منافع حزبی و یا مکتبی را مد نظر دارند.من می خواهم حکومتی باشد که منافع تمام ملت را مدنظر داشته باشد.به نظرت اهالی سیستان و بلوچستان و یا کردها چه نظری دارند؟
من آپم به توان n
خواندم همه شان را.اگر نظر ندادم بدین جهت بوده که حرفی نداشتم
سلام نازنین رفیق...
هیچ از آن دسته آدم ها نیست ام که چکمه دیکتاتور ها را هم می بوس اند اگر قرار باشد ژای بیگانه به مملکت شان باز شود. بالعکس همان چکمه را می بوس ام اگر قرار باشد برای ام ازادی و دموکراسی هدیه بیاورد و ژای در رکاب شان با خودی های بیگانه تر از دشمن خواهم جنگید...
هیچ وقت نتوانسته ام درک کنم این تفکیکی را که حتی دوستان دگراندیش ما بین انسان ها قائل اند و خودی و بیگانه و ایرانی و عرب و امریکایی می نام اندشان. شاید فراموش شان شده خاطره تلخ تاریخ را که چگونه جدای مان افکند که اکنون برای آن همه انسان کشی و قتل و غارت این چنین اعتبار قائل اند...
این مرزهای امروز بین ما حاصل همان لشکرکشی ها و نسل کشی ها و انسان سوزی هاست...
سلام مهدی جان
اتفاقا من با مرزبندی ایرانی و عرب و ... مشکلی ندارم،با تفاخر و برتری دیدن یکی از فرهنگ ها بر دیگری مشکل دارم.سخت دلبند فرهنگ های متکثر هستم در عین اینکه آرزوی جهان وطنی دارم.
اینکه سیاوش قمیشی می خواند تصور کن وطن یعنی همه دنیا...
واقعا آرمان زیبایی ست.یی
آپ کنید رفقا! کف کردیم
آخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ نگوووووووووووووو!
حرف دل من را زدی!چرا کسی چیزی نمی نویسد؟
نظر لطف تان است.
خواهش می کنم.در این وانفسایی که کسی آپ نمی کند اتفاقا پست های شما را چند باری خواندم
ما هم همین طور. ولی از رو نمیرویم. اصلا عیددیدنی که مفید نمیشود. باید کسانی را ببینی که یک سال از دیدنشان گریزان بوده ای...
بله الفبای فارسی با این که گسترده تر از الفبای عربی است ولی از آن افتباس شده. البته ایران خودش چندین خط داشته ولی چون به خط عربی برای مراسلات حکومتی احتیاج داشته مجبور شده آن را فراگیر تر کند.
همچنان مینویسیم...
خب جواب سوالم را گرفتم.البته من با اینکه خط فارسی از خط عربی اقتباس شده مشکلی ندارم.ولی با درجا زدنش در حال حاضر مشکل دارم.زبان فارسی به روز نیست و در ترجمه بسیاری از متون پیشرفته علوم انسانی و علمی با مشکل رو به رو هستیم